oglądamy, słuchamy, blogujemy
Na obrazie wygięta w sinusoidę młoda kochanka Picassa.
8 lutego, Dom Aukcyjny Sotheby’s w Londynie, w sprzedaży portret Marii Teresy Walter. Inny portret tej muzy ustanowił w maju 2010 roku, w sercu kryzysu ekonomicznego światowy rekord cenowy – 106,4 miliona dolarów.
Tym razem gorączka aukcyjna trwa 6 minut. Potrójne uderzenie młotka następuje przy cenie 40,7 miliona dolarów. Nabywca telefoniczny pozostaje anonimowy.
Zobaczyłam po raz drugi „Powrót” Andrieja Zwiagnicewa. To film , który poruszył europejskim światem kina. Może go nie zrewolucjonizował, ale przywrócił mu niezwykłą aurę, dzięki której obraz jest nośnikiem bardzo wielowymiarowych treści.
To historia powrotu ojca do domu, po długiej nieobecności. Nie wiadomo gdzie był. Nie wiadomo dlaczego wraca. Jego synowie- mali chłopcy nie zadają pytań, ale bacznie obserwują. Spotkanie z ojcem jest momentem zmężnienia. Wspólny wyjazd na tajemniczą wyspę ma być okazją wymazania długiego czasu, który wypełniała pustka i nieobecność. Czas na zbudowanie ojcowskich relacji, czas dojrzewania właściwie wszystkich trzech bohaterów (w świetnej triadzie aktorskiej złożonej z Konstantina Ławronienko w roli ojca i chłopców: Vladimira Garina i Ivana Dobronravova). To historia opowiedziana jak w greckiej tragedii – intensywnie i bez szczędzenia emocji, w jedności miejsca i czasu. Czytaj dalej „Powrót do kina”
Kolejna odsłona kolekcji Grażyny Kulczyk w Starym Browarze w Poznaniu, tym razem prezentuje wystawę fotografii, której tematem jest złożony problem tożsamości na przełomie XX i XXI wieku.
Czytaj dalej „Kolekcjonerskie trendy : kolekcja Grażyny Kulczyk”
W Muzeum Narodowym w Warszawie trwa wyjątkowa wystawa prezentująca przykłady polskiego designu z lat 1955-1968. Wystawa pokazuje jeden z najciekawszych okresów w polskim wzornictwie, architekturze wnętrz i sztuce użytkowej.
Czytaj dalej „„Chcemy być nowocześni. Polski design 1955-1968””
Czytam „Pałac” Wiesława Myśliwskiego. To jedna z moich lektur „równoległych”. Jednocześnie jestem w pierwszej ćwierci „Traktatu przy łuskaniu fasoli” i u zarania „Widnokręgu” tego samego autora. Ale znajduję usprawiedliwienie dla takiej szczególnej, powolnej lektury – proza Myśliwskiego ma coś z Prousta. Trzeba czytać uważnie, bo znaczące zdania wplątane są w zwykłe okoliczności. Jak smak magdalenki maczanej w lipowej herbacie, który pozostaje po przeczytaniu siedmiu tomów „W poszukiwaniu straconego czasu”.
Rijksmuseum w Amsterdamie wspólnie z National Gallery of Ireland, Dublin i National Gallery of Art w Waszyngtonie prezentuje wyjątkową wystawę malarstwa Gabriëla Metsu. Wystawa jest wynikiem odkrycia na nowo dzieł jednego największych Mistrzów malarstwa Złotego Wieku w Holandii VII wieku.
Czytaj dalej „Gabriël Metsu: nowe odkrycie Mistrza Złotego Wieku”
Do 20 lutego w budapesztańskim Szépmuvészeti Múzeum możemy oglądać obszerny przegląd twórczości Fernanda Botero.
Na wystawie znajdziemy niemal 60 eksponatów – obrazów i absolutnie nadzwyczajnych rzeźb – stworzonych przez artystę w ciągu ostatnich 20 lat. Są wśród nich zarówno portrety, jak i sceny rodzajowe, jest martwa natura i są dzieła, które sam twórca określa jako „parafrazy”. Między innymi dzięki tym słynnym „parafrazom” Botero zyskał sobie w środowisku miano karykaturzysty stylu klasycznego – zupełnie zresztą słusznie.
Zbiorowa wystawa Furtka do szczęścia za punkt wyjścia obiera luki, czy też furtki pojawiające się na marginesach systemów społecznych i ekonomicznych. Luki te dają możliwość poszerzania granic osobistej wolności i przybliżają osiągnięcie przyjemności i spełnienia. Wystawa Furtka do szczęścia bada możliwości tworzenia wyjątków od tej zasady, znajdywania dróg ucieczki, i unikania ugładzonej powierzchni neoliberalnego kapitalizmu. Działania te pokazane są z perspektywy strategii oporu klasy robotniczej w środkowej i wschodniej Europie czasów socjalizmu.
