Miesiąc: marzec 2012

Werona

Przez ostatni tydzień byłam nagrodzona przez los. Między innymi podróżą przez włoski region Veneto. Ten, którego serce bije w Weronie. Miasta położonego w dolinie Adygi, rzeki spływającej z gór, a tu o szerokich meandrach, której wody powolnie płyną do Adriatyku.

Nie będę tu pisać zbyt dużo o słynnych kochankach z Werony, bo zmonopolizowaliby opowieść. A Szekspir podobno nawet nie był w mieście. Gdyby je odwiedził, może miałby pokusę, żeby napisać powieść, a nie sztukę teatralną, bo didaskalia nie mogą pomieścić niezobowiązującego czaru miejsca.

Werona jest miastem cudownym. W cieniu wielkiej siostry, Serenissimy. Z cudownymi balkonami, weneckimi biforiami, z pinakoteką wypełnioną Madonnami z Dzieciątkiem. Z fasadami dekorowanymi sgrafitto i polichromiami. Z kościołami o ścianach pokrytych freskami, w których nad formą prymat miał kolor, jak w Wenecji. Czytaj dalej „Werona”

Alchemik surrealizmu zza sąsiedniej granicy

Nazywany szamanem i czarodziejem, czeskim piewcą sztuki ezoterycznej. Jan Svankmajer twórca rzeczywistości, w której uczymy się świata od nowa, jak dziecko z zaciekawieniem obserwując przedmioty, które ożywione przez mistrza uzyskują nowe znaczenie. Już od lat 60. Svankmajer tworzył formy opierające się głównie na krótkometrażowej animacji. Surrealistyczne produkcje stanowiące połączenie umiejętności rzeźbiarskich, lalkarskich, reżyserskich i poetyckich artysty. Czytaj dalej „Alchemik surrealizmu zza sąsiedniej granicy”

Wizerunek kobiety w malarstwie

Kobieta od wieków była inspiracją dla artystów. Malarze poświęcali jej tematy swoich obrazów wyrażając w ten sposób fascynację pięknem kobiecej duchowości i cielesności. Tradycyjnie przypisywane kobiecie cechy były źródłem niezliczonych alegorii i ukrytych znaczeń, a zmysłowość kobiecego ciała możliwością zaprezentowania warsztatu malarskiego, okazją do stworzenia gry linii i plam, światła i cienia, wydobycia płaszczyzn za pomocą koloru. Czytaj dalej „Wizerunek kobiety w malarstwie”

Malarka. Krótka historia Artemizji Gentileschi

Gdyby powstała historia sztuki dotycząca tylko kobiet, to te malarskie dzieje świata zaczęłyby się najpewniej dopiero w XVI wieku! Czy to dziwi? Przecież jeszcze na początku XX stulecia Zofia Stryjeńska przebierała się za mężczyznę, żeby dostać się na Akademię Sztuk Pięknych! Czytaj dalej „Malarka. Krótka historia Artemizji Gentileschi”

Nicejski MAMAC

W samym centrum rozpalonego słońcem francuskiego miasta, nieopodal vieille ville, stoi nowoczesny, przeszklony budynek w kształcie studni. Właściwie to dwa budynki, ustawione naprzeciwko siebie na krańcach dzielącego je placu – oba modernistyczne, stworzone w jednej konwencji ale zarazem zupełnie różne. Na dachu jednego z nich znajduje się taras widokowy i ogród, z którego rozciąga się przepiękna panorama okolicy – po jednej stronie lazurowe morze a wysokie Alpy po drugiej. Jeden z nich to Theatre Nationale de Nice, a drugi to MAMAC – Musee d’Art Moderne et d’Art Contemporaine, czyli Muzeum Sztuki Nowoczesnej i Sztuki Współczesnej. Czytaj dalej „Nicejski MAMAC”

„Artysta” czyli zakochani w niemym kinie

Jeśli w kinie jest moment, gdy chcemy bić brawo- to chyba dobrze. Ja taki moment miałam w czasie projekcji filmu „Artysta”. Film ponętny, zaskakujący, grający z konwencją, po prostu czarowny. I w sposób odważny i bezpretensjonalny opowiadający o magii kina. Filmowa perełka. Czytaj dalej „„Artysta” czyli zakochani w niemym kinie”

Tintoretto w Wiecznym Mieście

Jacopo Robusti, bo tak brzmi prawdziwe nazwisko Tintoretta. Il tintoretto – to po włosku farbiarz. Robusti był synem farbiarza tkanin i stąd wziął się jego przydomek. Syn farbiarza – to dobra biografia dla artysty, który miał być jednym z mistrzów koloru w malarstwie weneckim. Czytaj dalej „Tintoretto w Wiecznym Mieście”

Ai Weiwei w Nowym Jorku – fotografie 1983-1993

Martin-Gropius-Bau w Berlinie pokazuje ponad 220 zdjęć chińskiego artysty Ai Weiweia. Fotografie pochodzą z okresu między 1983, a 1993 rokiem, kiedy Ai Weiwei mieszkał w Nowym Jorku. Powstało wtedy ponad 10.000 zdjęć, wybraną część z nich możemy zobaczyć na wystawie, której kuratorem jest sam autor. Czytaj dalej „Ai Weiwei w Nowym Jorku – fotografie 1983-1993”

Wiosna – La Primavera Sandro Botticellego

„Primavera” to jeden z najbardziej podziwianych i jednocześnie tajemniczych obrazów na świecie. Emanuje pięknem, delikatnością i melodyjnym nastrojem. Dzieło to – powstałe po 1482 roku – jest jednym z najważniejszych obrazów Botticellego. Obraz został zamówiony do willi di Castanello, która należała do Lorenza i Giovanniego di Perifrancesco. „Wiosna” pokazuje indywidualny i niepowtarzalny styl Botticellego. Czytaj dalej „Wiosna – La Primavera Sandro Botticellego”