Irena Snarska (1934 – 2013) – profesor Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, jedna z najbardziej znanych współczesnych artystów grafików i cenionych pedagogów w tej dziedzinie sztuki. Artystka grafikę warsztatową wybrała jednak przypadkowo. Najpierw studiowała na Wydziale Architektury na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, a grafika była dodatkowym przedmiotem. Z czasem jednak ten obszar sztuki stał się ulubionym środkiem wyrazu dla Ireny Snarskiej.
Technika, którą uprawiam, akwaforta i akwatinta, wymaga pracy w metalu, ma w sobie coś i zimnego i twardego i trującego i… niespodziewanego. Niespodziewanego, gdyż nawet przy największym doświadczeniu może ona zawsze spłatać jakiegoś figla lub coś sama dopowiedzieć. Myślę, że nie jest grzechem wykorzystanie podpowiedzi techniki, ja się w nią wsłuchuję z pokorą. Bo sam proces pracy – od rysunku na metalu aż po odbitkę – niesie ze sobą szereg problemów ubocznych, nie tylko technicznych, dostarczających pewnych doświadczeń, które mobilizują do rozwiązywania ich przy realizacji kolejnych prac. *
Artystka stworzyła indywidualny styl, w którym główną odgrywa symbolika religijna. Wywodząca się z malarstwa materii charakterystyczna siatka żył i spękań stanowi rozpoznawalny stylistyczny motyw jej twórczości. W latach 80. Irena Snarska była jednym z tych artystów, którzy aktywnie działali w ruchu kultury niezależnej. Uczestniczyła w strajku w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie była wykładowcą, była także zaangażowana w działalność „Solidarności”. W tym czasie, twórczość artystki zdominowana była przez ciemną kolorystykę i tematykę metafizyczną.
Irena Snarska – urodziła się w 1934 r we Lwowie. Studiowała na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych na Wydziale Architektury Wnętrz. W latach 1956-62 studiowała grafikę w pracowni prof. Andrzeja Rudzińskiego. Dyplom uzyskała w 1962 roku w legendarnej pracowni ilustracji książkowej prof. Jana Marcina Szancera. W latach 1969-70 stypendystka rządu francuskiego. Pracę zawodową w ASP w Warszawie rozpoczęła w 1972 r. i pracowała tam do 1993 roku. Ponad dwadzieścia wystaw indywidualnych, wielokrotnie nagradzana na krajowych i zagranicznych, międzynarodowych wystawach. Prace w zbiorach muzeów polskich i zagranicznych. Irena Snarska odeszła 29 stycznia 2013.
Alicja Wilczak
Fot. źródło: www.napiorkowska.pl
*źródło: http://cotam.info/archiwum/nr24/strona03.htm
Artykuł przygotowany we współpracy z Galerią Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej www.napiorkowska.pl
