Dla artysty niezmienną inspiracją była przyroda. Jej bogactwo form oraz kolorystykę, przekładał na swoje kompozycje.
Zawsze powtarzał: „Moje malarstwo jest w całości efektem otwarcia na naturę, jest inspirowane naturą. Nie ilustruję natury, ale swoimi obrazami otwieram drogę widzowi do jej własnego przeżywania”. *
Artysta wymyślił wyjątkową wersję pejzażu. Jego pozornie proste, abstrakcyjne kompozycje ukazują bogactwo natury. Doskonale przemyślane zestawienia barwnych form w jego obrazach, odzwierciedlają nastrój, ekspresję i zmienność krajobrazu.
Urodził się w 1928 roku w Szymanowie. Miał 11 lat kiedy wybuchła II wojna światowa. W latach 1946-1951 studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Trafił pod skrzydła Jana Cybisa, który odkrył jego pasję. To właśnie w jego pracowni rozwijał swój talent. Dyplom uzyskał w 1953 roku.
Po obronie dyplomu rozpoczął pracę pedagogiczną w akademii, gdzie następnie przechodził przez wszystkie stopnie kariery akademickiej, od asystenta do profesora zwyczajnego. Dwukrotnie był dziekanem wydziału malarstwa na warszawskiej ASP. Do końca lat 50. tworzył przede wszystkim drzeworyty. W 1956 roku na Biennale w Wenecji został zaprezentowany cykl drzeworytów pt.”Macierzyństwo”. W połowie lat 50. zaczął malować abstrakcyjne formy, zbliżone do informel. Jego późniejsze prace natomiast posiadają już bardziej kontrolowaną formę, która nadała jego obrazom charakterystyczny styl. Malarz równolegle rozwijał swoje umiejętności w technice tkania gobelinów, ceramice oraz w latach późniejszych w grafice komputerowej.
Tadeusz Dominik odszedł 20 maja 2014 roku w Warszawie. Jego sztukę zapamiętamy jako żywiołowe, pełne barw i afirmacji życia obrazy. Jak mówił: „Bo sztuki nie trzeba rozumieć, tylko ją kochać.”**
* culture.pl
** www.rp.pl
Mecenasem portalu artissimo.pl jest Galeria Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej www.napiorkowska.pl
