Nowojorskie muzeum MoMA jest kolejnym miejscem, w którym zachodnia publiczność ma okazję zapoznać się z twórczością słynnej polskiej rzeźbiarki Aliny Szapocznikow. Wcześniej wystawa prac zatytułowana „Sculpture Undone” („Rzeźba niedokończona”) była prezentowana w WIELS w Brukseli oraz w Hammer Museum w Los Angeles.
Retrospektywa obejmuje późny okres twórczości artystki, zakończony przedwczesną śmiercią w 1973 roku (do której odnosi się tytuł wystawy). Składa się z ponad 100 eksponatów: rzeźb, ale również rysunków, zdjęć oraz filmów z wypowiedziami samej Szapocznikow na temat sztuki. Wśród eksponatów znajdują się między innymi rzeźby z cykli: „Torsy”, „Fetysze”, „Nowotwory”, w których widoczne są eksperymentalne poszukiwania formalne, a także fascynacja i inspiracja cielesnością, mająca ścisły związek z osobistymi przeżyciami autorki i jej chorobą nowotworową. Znajdziemy tu elementy ciała przekształcone w przedmioty codziennego użytku, popiersia, fotograficzne kolaże, instalacje z wykorzystaniem efektów świetlnych, jak również bardziej tradycyjne rzeźby i portrety. Wystawa dokumentuje artystyczną ewolucję artystki, i jej drogę od rzeźbiarki klasycznej, wykształconej według akademickich zasad do kontestatorki materialnej formy obiektu sztuki, której twórczość balansuje na granicy surrealizmu i pop – artu.
Zainaugurowana 7 października wystawa potrwa do 28 stycznia 2013 roku. W tym czasie także polscy odbiorcy będą mogli lepiej poznać postać Aliny Szapocznikow: od 19 września w księgarniach dostępna jest publikacja Kroją mi się piękne sprawy. Listy Aliny Szapocznikow i Ryszarda Stanisławskiego 1948–1971 (wyd. Karakter, 2012). Lektura ta będzie doskonałą okazją do dokładniejszego przyjrzenia się dorobkowi artystki i skonfrontowania go z jej życiem osobistym.
Fot. źródło materiały prasowe MoMA
Fot 1 Alina Szapocznikow, „Femme illuminée”, 1966–67, Collection Alexandre Stanisławski (Fot.: Fabrice Gousset, Paris, dzięki uprzejmości Piotra Stanisławskiego i Galerie Gisela Capitain GmbH, Cologne)
Fot 2. Alina Szapocznikow, „Deser III”, 1971, poliester barwny, porcelanowa waza, 18 x 24 x 25 cm. Z kolekcji Piotra Stanisławskiego, fot. Roland Schmid.
Hanna Szczęśniak
Artykuł przygotowany we współpracy z Galerią Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej www.napiorkowska.pl
