W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych Zakopane było jednym z najważniejszych punktów na kulturalnej mapie Polski. W tym czasie działało tu dwóch wybitnych rzeźbiarzy: Antoni Rząsa (1919-1980) i Władysław Hasior (1928-1999). Wystawa-wizyta rzeźb Antoniego Rząsy w Galerii Władysława Hasiora jest próbą odpowiedzi na pytanie, jaki wpływ mieli na siebie nawzajem ci dwaj niezwykli artyści…
W latach 1948-1952 uczęszczali oni do jednej klasy w otwartej na nowo przez Antoniego Kenara szkole artystycznej w Zakopanem. Po paru latach spotkali się w tejże szkole jako pedagodzy. Choć każdy z nich podążał własną drogą twórczą, łączyły ich pasja i praca.
Los zetknął ich już w 1947 roku. Mimo iż Antoni był o dziewięć lat starszy od Władysława, skomplikowane wojenne losy sprawiły, że trafili do jednej klasy w szkole kierowanej przez Antoniego Kenara. Niewiele ich łączyło, ich ścieżki pewnie rzadko się przecinały. Po ukończeniu zakopiańskiego etapu artystycznej edukacji Hasior „wyfrunął” w świat, a Rząsa, namówiony przez profesora Kenara, został w szkole, zmieniając się z ucznia w nauczyciela. Po pięciu latach do Zakopanego i do szkoły wrócił Hasior. Od 1957 roku niedawni koledzy z klasy razem uczestniczyli w tworzeniu już wtedy legendarnej Szkoły Kenara.
Jak mówi Marcin Rząsa: Każdy z nich miał swój własny świat, każdy, tak jak umiał, zmagał się z otaczającą go rzeczywistością. Mimo że bardzo się różnili, coś ich łączyło, i jestem przekonany, że było to coś bardzo ważnego. Sadzę, że po śmierci Antoniego Kenara Hasior i Ojciec byli na siebie niejako skazani. Nie była to łatwa przyjaźń, a okresy współpracy przeplatały się ze skrytą rywalizacją. Naturalnym jest pytanie o wzajemne oddziaływanie na siebie dwóch tak oryginalnych twórców. Wystawa rzeźb Antoniego Rząsy w Galerii Władysława Hasiora może pomóc na nie odpowiedzieć.
Wystawa czynna: 4 grudnia 2010 – 27 lutego 2011
Galeria Władysława Hasiora
ul. Jagiellońska 18 b, Zakopane
Fot. www.antonirzasa.pl
Źródło: www.muzeumtatrzanskie.com.pl