Opowieści o nadmorskich pejzażach, faunach, roztańczonych bachantkach i oliwnych gajach należą do często poruszanych tematów w twórczości profesora Leszka Rózgi. Powracającym tematem są interpretacje mitologii oraz odniesienia do źródeł cywilizacji europejskiej. Obraz „Toskania – Para Etruska I” to jedna z piękniejszych prac profesora z kolekcji Galerii Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej o tej tematyce. Czytaj dalej „Z cyklu wokół jednego obrazu „Toskania – Para Etruska” profesora Leszka Rózgi.”
Kategoria: Alfabet artystów
Z cyklu Wokół jednego obrazu: „Stadion Dziesięciolecia” Edwarda Dwurnika
Polską rzeczywistość Dwurnik przenosi na płótna już niemal od pół wieku. Ma już na koncie trzy, a może nawet cztery tysiące płócien i kilkakrotnie więcej rysunków. Jego twórczość ma w pewnym sensie wartość narodowego pamiętnika. Wiele zaułków miast, które malarz kiedyś przeniósł na płótno, już nie istnieje. Zmieniają się ludzie, budynki, architektura – rzeczywistość. Wokół znanych miejskich motywów tworzy się nowa kultura i historia. Właśnie tę efemeryczność, niestałość rzeczy i mijający nieuchronnie czas przedstawił Edward Dwurnik w obrazie „Stadion Dziesięciolecia” z 2008 roku, który należy do kolekcji Galerii Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej.
Czytaj dalej „Z cyklu Wokół jednego obrazu: „Stadion Dziesięciolecia” Edwarda Dwurnika”
„Kwiat” Jacka Sienickiego
Jacek Sienicki przedstawiał kwiaty wielokrotnie. To jeden z ulubionych tematów malarza, podobnie jak motyw pracowni artysty, miejski pejzaż, widziany z okna artysty, martwa natura i ludzka postać. Czytaj dalej „„Kwiat” Jacka Sienickiego”
„Toskania” Katarzyny Zwolińskiej
„Toskania to jeden wielki park. Różnej wielkości wzgórza, które zmieniają barwy w zależności od pory roku, są tak malownicze, że można na nie patrzeć godzinami. Ciągnące się kilometrami pola usłane słonecznikami lub kwitnącymi makami potęgują wrażenie wszechobecnego ogrodu.”
                                             Aleksandra Seghi „Słodkie pieczone kasztany”
Toskania to wizytówka Włoch, kraina położona w środkowej części nad morzami Tyrreńskim i Liguryjskim. Czar małych miasteczek Toskańskich, oraz rozsianych po pagórkach ruin romantycznych zamków jest tym, co zapada na zawsze w pamięci. Piękno tego regionu uchwyca na swoich płótnach Katarzyna Zwolińska. Czytaj dalej „„Toskania” Katarzyny Zwolińskiej”
Łukasz Fruczek – „Wiadukt – Gdańsk Wrzeszcz”
Perspektywa jest szeroka. Praca jest fakturowa i monochromatyczna. Linię horyzontu zasłaniają bloki z płyty, dla mieszkańców których słońce wschodzi najwcześniej w mieście i najpóźniej zachodzi. Obraz cechuje geometryzująca kompozycja, z modernistycznym, „utylitarnym” podejściem do malarstwa. Czytaj dalej „Łukasz Fruczek – „Wiadukt – Gdańsk Wrzeszcz””
Barbara Hubert – piękno codzienności.
Inspiracji w procesie kształtowania stylu malarskiego artyści szukają przede wszystkim w twórczości bardziej doświadczonych malarzy, jednak własna obserwacja codzienności połączona z dogłębną refleksją bywa równie owocna, co studiowanie osiągnięć klasyków. W przypadku Barbary Hubert na trop „obrazu idealnego” naprowadził ją jej pies, jamnik zwany Jajem: „Jajo przedstawiał (już, niestety, mówimy o nim w czasie przeszłym) formę bardzo spójną: cały czarny, bez zbędnych tonów, w formie zwartej, ewoluującej w kierunku kształtu idealnego – kuli, był bardzo dobrym modelem.” Czytaj dalej „Barbara Hubert – piękno codzienności.”
Sen o Rembrandcie – o twórczości Tadeusza Dominika
Profesor Tadeusz Dominik opowiedział nam kiedyś piękną historię. Było popołudnie, w oknie siedział kot, za oknem szalały kolory jesieni. Siedzieliśmy przy kominku, w domu otoczonym pięknym ogrodem. Ja, moja mama, żona profesora i Tadeusz Dominik. Profesor opowiedział swój sen sprzed wielu lat, z czasów gdy był studentem malarstwa. Śniło mu się, że pracował w warsztacie Rembrandta. Był jednym z praktykujących malarzy, specjalistów od tła, ucierania pigmentów i naciągania płócien. Mistrz do niego podszedł i powiedział, że dobrze maluje. Sam Rembrandt. Na taki sen trzeba sobie zasłużyć. Czytaj dalej „Sen o Rembrandcie – o twórczości Tadeusza Dominika”
Paulina Maksjan
Paulina Maksjan, artystka młodego pokolenia łączy doświadczenie i umiejętności zdobyte w Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku w pracowniach: malarstwa u prof. Macieja Świeszewskiego, rysunku u prof. Marii Targońskiej oraz na specjalizacjach: scenografii u prof. A. Markowicza i ilustracji u prof. Jadwigi Okrassy. Czytaj dalej „Paulina Maksjan”
Świat marzeń według Joanny Wiszniewskiej-Domańskiej
Znakiem rozpoznawczym grafik Joanny Wiszniewskiej-Domańskiej jest ubrana na czarno, odwrócona, tajemnicza postać. Motyw zagadkowej postaci jest jednym z elementów stworzonego przez artystkę systemu nieokreślonych symboli i znaczeń, do którego należą również przedstawione w jej grafikach niepokojące przedmioty, takie jak nienaturalnych w stosunku do przedstawionej postaci rozmiarów walizki, prezenty, cyrkle, czterolistne koniczyny, książki.
Czytaj dalej „Świat marzeń według Joanny Wiszniewskiej-Domańskiej”
Marek Okrassa
Obrazy Marka Okrassy stanowią oczywistą refleksję nad kondycją współczesnego człowieka. Artysta swoimi obrazami udowadnia, że chociaż mija czas i obserwujemy zmiany w świecie, który nas otacza, człowiek się nie zmienia. A już na pewno nie zmienia się ludzkie umiłowanie piękna i związane z tym pragnienia i tęsknoty. Czytaj dalej „Marek Okrassa”