oglądamy, słuchamy, blogujemy
Tutaj znajdą Państwo informacje o najważniejszych wystawach i wydarzeniach artystycznych w Polsce.
„Mnie osobiście interesuje przede wszystkim groteskowy i wyraźny kontrast istniejący dziś między coraz zawrotniej rosnącym rozwojem technologicznym a niezmiennością prymitywnych i elementarnych ludzkich pasji i instynktów”.Tak o swojej twórczości mówił profesor Eugeniusz Markowski, jeden z najważniejszych artystów polskich XX wieku.
Wystawa „Fragment” w Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie to pierwsza prezentacja o charakterze retrospektywnym poświęcona pracom wideo Mirosława Bałki.
Wyjątkową rolę w twórczości Bałki odgrywa wideo, chociaż artysta znany jest głównie jako rzeźbiarz. Tytuł wystawy „Fragment” podkreśla odrębność tej dziedziny sztuki w dorobku artystycznym Bałki. Mimo to, dzięki sztuce wideo artysta wprowadził do swojej dotychczasowej twórczości zarówno nowe formy artystyczne jak i tematy. Stanowiły one przedłużenie jego pracy rzeźbiarskiej i pozwoliły mu wykroczyć poza nią i spojrzeć na nią pod innym kątem
Po prawie 20 latach w Zachęcie odbywa się wystawa prac artystki której nazwisko stało się symbolem sztuki krytycznej ,a także niezrozumienia i skandalu, głównie za sprawą jej pracy dyplomowej Piramida zwierząt. Katarzyna Kozyra w swoich pracach przestawia najbardziej istotne aspekty ludzkiego istnienia takie jak śmierć czy przemijanie.
Artystka przedstawia swoje nowsze i starsze prace m in. Łaźnię, Piramidę zwierząt, Łaźnię miejską, Święto wiosny, oraz wybrane filmy z cyklu W sztuce marzenia stają się rzeczywistością. Nie brakuje również materiałów archiwalnych oraz filmów dokumentalnych dotyczących samej Kozyry. Wszystko po to by widz mógł śledzić kolejne wcielenia artystki.
Zachęta -Narodowa Galeria Sztuki otworzyła monograficzną wystawę poświęconą sztuce Katarzyny Kozyry. Wystawa prezentowana w Zachęcie nie jest retrospektywną prezentacją dokonań artystki, ma natomiast służyć pomocą w tworzeniu najnowszego projektu: filmu biograficznego o Kozyrze. Casting do ekranizacji życia artystki odbywa się w jednej z sal Zachęty. W tym najnowszym projekcie, który polega na zagraniu Katarzyny Kozyry, wziąć udział może każdy. Niezależnie od warunków fizycznych, wieku oraz płci. Istnieją pewne kryteria, jakie muszą spełniać chętni do tej roli. Do tych kryteriów należy własna interpretacja oraz pomysł na przedstawienie osoby Katarzyny Kozyry. Prezentowane prace mają pomóc w zrozumieniu twórczości artystki, jej ewolucji, ukazując najważniejsze etapy twórczości, a zarazem życia, które nieustannie przeplatają się ze sobą.
Ciekawą propozycję na poświąteczne dni przygotowało dla Poznaniaków i nie tylko – Muzeum Narodowe w Poznaniu. Prezentowana tam obecnie ekspozycja pod intrygującym tytułem „Madrazo – ród malarzy” jest opowieścią o rodzinie José de Madrazo udokumentowaną wspaniałym XVIII i XIX-wiecznym hiszpańskim malarstwem.
Kolekcja rodziny Madrazo (własność Comunidad de Madrid) gromadzi dzieła artystów kilku pokoleń tej rodziny – oficjalnych artystów dworu hiszpańskiego, od końca XVIII do poł. wieku XX. Pochodzący z Hiszpanii ród Madrazo jest znaną na całym świecie rodziną malarzy, związaną z Polską dzięki małżeństwu José de Madrazo Agudo i Isabel Kuntze Valentini (córką polskiego malarza Tadeusza Kuntze).
Wystawa jest prezentacją wyboru XX-wiecznych dzieł ze zbiorów Gabinetu Grafiki i Rysunków Współczesnych oraz ceramiki z kolekcji Malarstwa Współczesnego Obcego, Muzeum Narodowego w Warszawie. To unikatowy pokaz sztuki XX wieku i jednocześnie okazja do dyskusji nad statusem współczesnych arcydzieł.
Publiczność ma okazję obejrzeć prace wybitnych artystów: akwarele Georga Grosza ze zbioru ofiarowanego Muzeum przed 1939 rokiem, będące przykładem niemieckiej sztuki zaangażowanej z okresu Republiki Weimarskiej, grafiki Marca Chagalla, Paula Klee, Wassilego Kandinsky’ego czy Henri Matisse’a. Dużą atrakcją są dzieła Pabla Picassa, w tym wykonane we wczesnym okresie twórczości talerze ceramiczne oraz rysunek Dziewczyna polska, a także bardzo cenne grafiki: linoryty Popiersie kobiety w kapeluszu i Śniadanie na trawie z daru Daniela Henry’ego Kahnweilera z lat 60. XX w., akwatinta Palacz i litografie z serii „Kobieta w fotelu”. Ponadto można też zobaczyć ceramiki Fernanda Légera, collage Roberta Rauschenberga, rysunki Alexandra Caldera, zestaw prac Joana Miró, grafiki Hansa Hartunga, Wolsa i Christo, a także prace artystów z grupy CoBrA i ruchu Fluxus. Czytaj dalej „Gwiazdy na Gwiazdkę”
W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych Zakopane było jednym z najważniejszych punktów na kulturalnej mapie Polski. W tym czasie działało tu dwóch wybitnych rzeźbiarzy: Antoni Rząsa (1919-1980) i Władysław Hasior (1928-1999). Wystawa-wizyta rzeźb Antoniego Rząsy w Galerii Władysława Hasiora jest próbą odpowiedzi na pytanie, jaki wpływ mieli na siebie nawzajem ci dwaj niezwykli artyści…
W latach 1948-1952 uczęszczali oni do jednej klasy w otwartej na nowo przez Antoniego Kenara szkole artystycznej w Zakopanem. Po paru latach spotkali się w tejże szkole jako pedagodzy. Choć każdy z nich podążał własną drogą twórczą, łączyły ich pasja i praca. Czytaj dalej „Antoni Rząsa u Władysława Hasiora”
Mam ciągle w domu baśnie Andersena z ilustracjami Jana Marcina Szancera, zachowuję dla przyszłych pokoleń ;-). Czy Państwo także wychowaliście się na Szancerze?
Ilustracja książkowa jest sztuką podporządkowaną słowu. Przez to poddana jest wielu rygorom. Musi być syntetyczna, musi być narracyjna. Jednak największym wyzwaniem jest to, że musi pomieścić się między literą tekstu a przestrzenią wyobraźni. A jeśli jest to litera z poezji to okazuje się , że połączyć należy fantazyjny świat wykreowany słowem ze światem widzialnym, niekoniecznie realnym, ale wyobrażalnym. Bo jak namalować Dusiołka z poezji Leśmiana ;-)? Czytaj dalej „Świat Józefa Wilkonia”
Z przypadającej w 2010 roku okazji 30. rocznicy powstania NSZZ „Solidarność” i Niezależnego Zrzeszenia Studentów Muzeum Narodowe w Krakowie przygotowało wyjątkową wystawę odwołującą się do twórczości artystów Pokolenia lat’80.
Ruch kultury niezależnej był zjawiskiem bez precedensu w historii Polski. W obrębie tego alternatywnego obiegu kultury powstawały dzieła plastyczne, literackie, teatralne, muzyczne, których twórcy manifestacyjnie odcięli się od oficjalnej polityki kulturalnej państwa i instytucji ją realizujących. Sztuka prezentowana na wystawie „Pokolenie ’80” ukazuje proces dojrzewania do wolności, który w pierwszym momencie był najczęściej buntem, odmową, protestem wobec rzeczywistości stanu wojennego.
Czytaj dalej „„Pokolenie ’80. Niezależna twórczość młodych w latach 1980-1989” w Krakowie”
Już od 5 grudnia 2010 roku na Zamku Królewskim w Warszawie można oglądać szczególną wystawę „Mistrzów rysunku – Dzieła z kolekcji Barbary Piaseckiej-Johnoson”. Zaprezentowany został zbiór kolekcji zgromadzonej po roku 1990, na który składa się 87 dzieł głównie włoskich i francuskich, ale także holenderskich i niemieckich Mistrzów wieków minionych.
Publiczność nieczęsto ma okazję obcować z dziełami sztuki rysunkowej – ze względu na kruchość i wrażliwość na światło podłoża, przeważnie papierowego, nie są one prezentowane na stałych ekspozycjach, lecz pieczołowicie przechowywane w tekach, pudłach, czy szufladach i jedynie przez czas krótki eksponowane na wystawach.
Rysunek, choć pełni przeważnie rolę służebną w stosunku do innych technik artystycznych, jako pierwszy etap w procesie twórczym, jest również pierwszym najbardziej bezpośrednim i spontanicznym zapisem idei twórcy, która zrodziła się w jego umyśle i sercu. Zanim artysta weźmie do ręki pędzel i farby, dłuto, czy rylec, najpierw przelewa swój pomysł na papier za pomocą ołówka, kredki, tuszu, akwareli lub gwaszu. Rysunek można porównać do odręcznego pisma, które najlepiej odzwierciedla charakter twórcy.
Czytaj dalej „„Mistrzowie Rysunku – Dzieła z kolekcji Barbary Piaseckiej-Johnson” w Warszawie”
