Mieczysław Olszewski w swoich obrazach sięga odważnie po nowe inspiracje, konsekwentnie przedstawia świat widziany w jego surowości, bez otoczki bądź dopełnień odbiegających od prawdy.
Mówiąc o istocie malarstwa profesora Mieczysława Olszewskiego należy nieodzownie odwołać się do słów Katarzyny Napiórkowskiej, mianowicie: Akty tworzące cykle przypominają kolejne kadry z taśmy filmowej. Artysta mierzy się na płótnach z odwiecznymi dylematami malarskimi, oto w syntetycznej formie oddaje niuanse koloru, zatrzymaną w ułamku sekundy kompozycję, układ ciała, dynamikę postaci. Zdecydowana kreska wyznacza granice między neutralnością płótna, a cielesnością, materialnością, przedstawienia aktu. Mieczysław Olszewski, omijając tabu, podobnie jak przed półtora wieku Courbet, ujawnia paradoks życia, w którym droga od profanum wiedzie ku sacrum. Czytaj dalej „Mieczysław Olszewski – nowe inspiracje w malarstwie”