Wizerunek kobiety w malarstwie

Kobieta od wieków była inspiracją dla artystów. Malarze poświęcali jej tematy swoich obrazów wyrażając w ten sposób fascynację pięknem kobiecej duchowości i cielesności. Tradycyjnie przypisywane kobiecie cechy były źródłem niezliczonych alegorii i ukrytych znaczeń, a zmysłowość kobiecego ciała możliwością zaprezentowania warsztatu malarskiego, okazją do stworzenia gry linii i plam, światła i cienia, wydobycia płaszczyzn za pomocą koloru.

Modelka na obrazie Tycjana jest przedstawieniem mitologicznej bogini Wenus. Malarz w sposób realistyczny , posługując się doskonałą technika malarską przedstawił piękno kobiecego ciała. Rysy modelki zauważyć można jeszcze na wielu innych dziełach artysty.

Gracje Rubensa to hołd dla kanonu piękna obowiązującego w baroku. Obraz namalowany u schyłku życia malarza miał być podsumowaniem jego twórczości, być może dlatego uważa się, że pod postaciami trzech gracji Rubens uwiecznił swoje dwie żony oraz kochankę.

Wizerunek młodej, pięknej kobiety o frywolnym imieniu Nana to prawdopodobnie przedstawienie luksusowej prostytutki. Salon paryski nie zwracając uwagi na walory artystyczne dzieła odrzucił obraz uznając go za niemoralny.

Obraz Klimta Judyta przedstawiający motyw z Księgi Judyty gdzie kobieta rozkochując w sobie wodza asyryjskiego upija go, a następnie odcina głowę mieczem. Klimt przedstawia kobietę jako postać tajemniczą, namiętną i pewną siebie.

Malarze poszukiwali środków do wyrażenia złożonej natury kobiety: kobieta słaba i bezbronna, namiętna, wzbudzająca pożądanie i zazdrość, kobieta czuła i troskliwa. To być może w tym zróżnicowaniu kryje się sekret wiecznej próby przedstawienia wizerunku kobiecego w malarstwie. W zmienności wzbudzającej odczucia skrajne, niepewne, głębokie, dzięki którym wyobraźnia artysty jest wciąż na nowo pobudzana.

1. Pablo Picasso’s Les Demoiselles d’Avignon, NY, MoMA
2. Tycjan, Wenus z Urbino, 1538, Galeria Uffizi
3. Pieter Paul Rubens,Trzy Gracje 1627, Prado, Madryt
4. Eduard Manet, Nana, Kunsthalle w Hamburgu
5. Gustaw Klimt, Judyta, 1901, Österreichische Galerie, Wiedeń

Daria Jawor

Artykuł przygotowany we współpracy z Galerią Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej www.napiorkowska.pl

alt

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *