oglądamy, słuchamy, blogujemy
Martin-Gropius Bau w Berlinie pokazuje wielką retrospektywę ponad 300 zdjęć Kertésza. Znajdą się wśród nich mniej znane grupy dzieł, wykonane podczas jego służby wojskowej w pierwszej wojnie światowej, jak również Shots Polaroid, wykonane w okresie ostatnich latach w Nowym Jorku. Czytaj dalej „André Kertész w Berlinie”
Podobno wszystko zaczęło się w kawiarni Hotelu Bristol, gdzie nad kartką papieru Roman Opałka czekał na kogoś, może narzeczoną, może znajomą. Czekał i odczuwał ciążenie czasu. Z tego poczucia miał się narodzić jeden z najbardziej konsekwentnych artystycznych projektów XX w sztuce współczesnej, ten, dzięki któremu o Opałce dziś uczą się studenci na Sorbonie i w New York University.
Roman Opałka zmarł 6 sierpnia w rzymskim szpitalu. Miał 79 lat. Czytaj dalej „Roman Opałka (1931- 2011)”
Zadaniem artysty jest wywołanie w istocie ludzkiej niepokoju, a wielkie dzieło przyciąga nas niezależnie od naszej woli, za sprawą chemii, jak psa myśliwskiego, który wietrzy trop – pies nie jest wolny, nie ma innego wyjścia, jak tylko podjąć trop, a instynkt zrobi resztę. Tak mawiał o malarstwie Lucian Freud.
Zdarzają się opinie, że jego malarstwo jest okrutne. Czy aby na pewno? Artysta – biolog – portrecista. Cielesność w obrazach Freuda to istnienie tu i teraz, to doznania, obciążające emocje. Bo cielesność to rozkwit, ale też nieuchronny rozpad. Okrucieństwo w malarstwie nie zawsze jest przyjemne, może być jednak wyzwalające. Jak to jest posiadać konkretne ciało, w konkretnej sytuacji i w konkretnym przedziale czasu? Surowość obrazów Freuda, szczegółowe, trudne akty, pełne mrocznych emocji twarze -przynoszą współczesne odpowiedzi i wyzwolenie od przyjętych standardów piękna. Czytaj dalej „Lucian Freud. Malarstwo bez precedensu.”
Japonia to nie tylko kraj kwitnącej wiśni, lecz także… złota. Możemy się o tym przekonać odwiedzając wrocławskie Muzeum Narodowe i wystawę „Złota Japonia”.
Czy widzieliście kiedyś złotą podkładkę pod mysz lub złoconą kartę telefoniczną? Czy Panie miały okazję zmywać makijaż zdobionymi tym szlachetnym metalem bibułkami do demakijażu? Te i inne fascynujące eksponaty będziemy mogli zobaczyć w Muzeum Narodowym we Wrocławiu.
Złoto symbolizuje w buddyzmie oświecenie, dlatego też zawsze miało wielkie znaczenie w kulturze i sztuce Japonii. Pełne blasku złoto, chwytające i odbijające światło w pełni oddaje naukę samego Buddy. Wierzono, że złocenie posągów bóstw to najlepsza forma oddawania im czci. Czytaj dalej „„Złota Japonia” w Muzeum Narodowym we Wrocławiu”
Wakacje w Muzeum Sztuki w Łodzi to okazja do spotkania ze sztuką dla dorosłych i dla dzieci. Starszych na pewno zainteresuje wystawa Jana Fabre „Sztuka trzymała mnie z dala od więzienia!”. To pierwszy w Polsce pokaz prac wybitnego belgijskiego artysty multimedialnego, dramaturga, reżysera i scenografa o międzynarodowej sławie. Jego prace pokazywane były na Biennale w Wenecji i Documenta w Kassel. Uczestniczył w wielu festiwalach teatralnych i tanecznych na całym świecie. Szeroka publiczność zna go przede wszystkim z działalności teatralnej. Muzeum Sztuki w Łodzi pokazuje jego mniej znaną twarz – niezwykłego twórcy na polu sztuki. Czytaj dalej „Lato w Muzeum Sztuki w Łodzi”
W Berlinie trwają przygotowania do dużej retrospektywnej wystawy poświęconej japońskiemu artyście – Hokusai (1760/49). Prawdopodobnie większość z nas w pierwszej chwili kojarzy twórczość Hokusai z jego najbardziej znanym drzeworytem: „Wielka fala w Kanagawa” z cyklu „36 widoków na górę Fuji”. Na wystawie w Martin-Gropius-Bau będzie można zobaczyć znacznie więcej. Do Berlina sprowadzono ponad 350 prac, wśród których zaledwie kilka nie pochodzi z Japonii. Czytaj dalej „Hokusai. Retrospektywa w Berlinie.”
Iszchan Nazarian urodził się w 1946 roku w Iranie. W 1947 rodzina Iszchana przeniosła się do Armenii. Studiował a Akademii Sztuk Pięknych będącej częścią Artystyczno Teatralnego Instytutu w Erewaniu. W 1971, Iszchan przeniósł się do Warszawy i rozpoczął studia na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych . Dyplom uzyskał w 1975 roku na Wydziale Malarstwa. W 1983 Iszchan Nazarian wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie żyje i tworzy obecnie. Jego prace pokazuje między innymi prestiżowa Lloyd Shin Gallery prezentująca m.in. Karela Appela, Jacksona Pollocka , Francisa Bacona , Henriego Matisse`a i Paula Klee.
Londyn zaliczany jest do największych na świecie ośrodków obrotu dziełami sztuki i pozostaje jednym z największych centrów muzealnych Europy. Ponad 60 muzeów i stałych galerii przyciąga turystów z całego świata. Tegoroczne lato w Londynie obfituje w ciekawe wystawy i wydarzenia kulturalne, dlatego wszystkich zainteresowanych sztuką nie może tam zabraknąć!
Mieszcząca się w samym centrum Londynu National Gallery to olbrzymia kolekcja malarstwa europejskiego od Średniowiecza po impresjonistów. Na zwiedzających czekają tu chociażby „Słoneczniki” van Gogha, dzieła Rembrandta czy Vermeera. Poza stałą ekspozycją, polecamy dwie wystawy, które można zobaczyć do końca lata. Pierwsza ekspozycja z pewnością ucieszy wszystkich miłośników sztuki późnego średniowiecza i wczesnego renesansu. „Devotion by Design” prezentuje funkcję i rozwój włoskich ołtarzy. Ołtarze, które możemy podziwiać, tworzone były w określonym kontekście, tworząc centrum kultu dla wiernych. Wystawa prezentuje nie tylko zmiany ich struktury wizualnej, ale także ich związek z monumentalną architekturą kościelną. Na wystawie można podziwiać ołtarze takich twórców jak Pierro Della Francesca i wielu innych artystów. Czytaj dalej „Kierunek: Londyn”
Deszczowe lato, lato lektur. Właśnie czytałam ciekawą biografię. Florencja, Prato i okolice, czasy Masolina i Massacia. Bohater nazywa się niewinnie. Lippo Lippi. Nauczyciel Botticellego. Malarz cudownych, delikatnych Madonn. Biografię miał mniej zacną. Historia na literacki warsztat Umberto Eco. Zakon i incest w tle. Piraci, porwania, okupy, szalona miłość. I wybitne dzieła. Takie, po których można byłoby sobie wyobrażać ich autora jako ucieleśnienie cnót. Czytaj dalej „Lippo Lippi”
Dom Spotkań z Historią zaprasza na wystawę „Budujemy nowy dom. Odbudowa Warszawy w latach 1945-1952”. Varsavianiści Jerzy S. Majewski i Tomasz Markiewicz prezentują unikatowe zdjęcia stolicy, ukazujące nie tylko skalę zniszczeń, lecz także te zabytki, które po II wojnie światowej zostały odbudowane. Niektóre znikły z pejzażu miasta, inne przybrały zupełnie nowy kształt. Wystawa przedstawia sylwetki architektów z Biura Odbudowy Stolicy, daje okazję przyjrzeć się jak polityka wpływała na kształt nowej Warszawy. Ponad 120 unikatowych zdjęć stolicy z 2 połowy lat 40. i początku lat. 50.; wiele z nich prezentowanych będzie po raz pierwszy publicznie. Czytaj dalej „Warszawa w budowie”
