oglądamy, słuchamy, blogujemy
Są dni, które jak gwiazdy spadające z gwiazdozbiorów w mroźną noc łączą niebo i ziemię. Zdajemy sobie wtedy sprawę, że coś we Wszechświecie zajaśniało przez chwilę blaskiem niezwykłym, by po chwili zgasnąć, zostawiając wrażenie, wspomnienie, puste niebo.
Kiedy mówi się o malarstwie XV i XVI wieku, zazwyczaj w myśleniu historyka sztuki pojawia się prosta kategoryzacja.
Północ – Południe.
Czytaj dalej „Wenecjanin na Północy czyli o podróżach artystycznych”
Jest poniedziałek, drugi tydzień intensywnej pracy rozmieniony już na pięć drobnych dni 🙂 Jestem w Brukseli. Otacza mnie stan, który nazwać można partyzancką wiosną. Podmuchy wiatru cieplejsze, płaszcz frywolnie rozwiany, oko wyostrza się na krokusy na skwerach.
Czytaj dalej „Co zobaczyłam w Gandawie czyli na palcach i szeptem przy van Eycku”
Miesiąc luty zapadnie szczególnie smutno w naszej pamięci. 22 lutego zmarł prof. Jerzy Nowosielski, 28 lutego odszedł prof. Andrzej Kreutz – Majewski. Scenograf , malarz, artysta – wielkiej klasy, wielkiego świata – w dosłownym tego słowa znaczeniu.
Tematem wystawy, której otwarcie już dzisiaj o godzinie 19.00 w Zachęcie – Narodowej Galerii Sztuki jest twórczość pionierek polskiej sztuki kobiet: Ewy Partum, Natalii Lach-Lachowicz i zmarłej w 1999 roku Marii Pinińskiej-Bereś. Okres ich działalności artystycznej przypada na drugą połowę XX i początek XXI wieku. Wszystkie od lat 70. łączyły podobne poszukiwania, w których dostrzec można wyraźne intuicje feministyczne lub identyfikację z feminizmem. W takiej konfiguracji ich prace zostaną ze sobą zestawione po raz pierwszy.
W wiedeńskiej Albertinie można obejrzeć wspaniałą kolekcję prac ekspresjonistów z grupy Der Blaue Reiter.
Promowanie rodzimej sztuki poza granicami Polski jest coraz to częściej spotykanym wydarzeniem. W Madrycie w Circulo de Bellas artes trwa właśnie wystawa twórców polskiej awangardy z lat 20 i 30-stych XX wieku m.in. Włodzimierza Strzemińskiego, Katarzyny Kobro. Zorganizowana została dzięki połączeniu sił Instytutu Adama Mickiewicza w Warszawie, Instytutu Polskiego w Madrycie oraz Fundacion Cordoba Ciudad Cultural.
Jerzy Nowosielski. Kilka notatek
Kraków, Muzeum w Pałacu biskupa Erazma Ciolka
Kamienne piwnice. Stała ekspozycja ikon. Dziedzictwo bizantyjskie w ogromnym zagęszczeniu, od XIII wieku, ikona przy ikonie. Jako wstęp, antyszambr dla tego cichego świata ikony – obraz Jerzego Nowosielskiego. Eksponowany inaczej, na sztalugach. Współczesny, syntetyczny. Niosący doświadczenie Grupy Krakowskiej, tknięty artystycznym myśleniem awangardy, a mimo wszystko skierowany ku tradycji. Pełen transcendentnej siły.
W Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie trwa projekt Christiana Boltanskiego „Les Archives du Coeur / Archiwum Serc”, w ramach którego każdy odwiedzający Centrum może nagrać swoje bicie serca i dołączyć je do wciąż rosnącego zbioru nagrań bicia serc, które gromadzi artysta.
Jestem w mieście Brueghla.
W niedzielę byłam w Notre Dame de la Chapelle. To kościół położony na wzniesieniu. Z jednej strony- plac Grand Sablon. Mekka antykwariuszy w ciemnych welurach. Podłogi wykładane taliowanym marmurem, pokrywane stuletnimi dywanami z jedwabnej nici, wnętrza pełne błyszczących luster i kandelabrów. Ślad świetności dawnego imperium kolonialnego. W ekspozycji wyściełane purpurowym aksamitem fotele. Ludwik XIII. Ludwik XIV. U sąsiada Ludwik XV. Poniżej placu można dojść do wylotu maleńkiej uliczki de Blaes, by wstąpić na chwilę do innej rzeczywistości, do niepodległego królestwa nikomu niepotrzebnych rzeczy i mirabiliów nurzanych w tym morzu wszelkich potrzeb.
