Kategoria: Wystawy na świecie

Monografia Rembrandta, 10 płócien Rafaela i wystawa Caravaggia. Tu zapraszamy do lektury recenzji najważniejszych wystaw na świecie.

Turner, Monet, Twombly w Tate Liverpoolu


Ta ambitna wystawa zbiera w jednym miejscu obrazy trzech artystów: J.M.W. Turnera (1775–1851), Claude’a Moneta (1840–1926) i Cy Twombly’ego (1928–2011), malarzy należących do grona najbardziej płodnych i jednocześnie najbardziej znanych artystów na świecie.

Od wejścia na wystawę uderza mocne zestawienie na ekspozycji romantycznego pejzażu, typowego dla wielkich nokturnów Turnera „Hero and Leandro” z tak samo zatytułowanym, jakże jednak odmiennym obrazem Cy Twombly’go. Zwiedzający wystawę od chwili wejścia do pomieszczeń ekspozycyjnych Tate – uwikłany zostaje w grę polegającą na poszukiwaniu podobieństw. Ambicją ekspozycji „Turner, Monet, Twombly: późne obrazy” jest odsłonięcie tego co bliskie, czasem w nieoczywisty sposób między tymi trzema artystami – odnośnie stylu, tematu i motywacji artystycznej w ostatnich 20–30 latach ich życia.


Czytaj dalej „Turner, Monet, Twombly w Tate Liverpoolu”

Sztuka polska w Brukseli

Na Mont des Arts w Brukseli została otwarta wystawa poświęcona sztuce polskiej. Galeria Katarzyny Napiórkowskiej w centrum miasta prezentuje kilku artystów z alfabetu artystów polskich XX wieku. Pokazane są dzieła między innymi Magdaleny Abakanowicz, Tadeusza Dominika, Edwarda Dwurnika, Eugeniusza Markowskiego, Romana Opałki, Leszka Rózgi, a także artystów młodego pokolenia, między innymi Marka Okrassy.

Koncepcja wystawiennicza Galerii opiera się na planie wystawiania sztuki polskiej XX i XXI wieku. Pokazywani będą między innymi artyści, których światowa kariera była w pewnym momencie przerwana, albo co najmniej utrudniona. Kiedy po wspaniałym debiucie wydarzenia historyczne nie pozwalały zrealizować do końca planów wystawienniczych. Tak działo się w przypadku wybitnych artystów polskich. Zaczynali na Biennale w Wenecji, pokazywali prace w muzeum Guggenheima, trafiali do znakomitych kolekcji – a potem nagle znikali. Tylko nieliczni z nich zdołali siłą woli i splotem okoliczności utrzymać kontakt ze światem (lub niekiedy przerwać kontakt z Polską…). To pokolenie artystów polskich ma światu wiele do zaproponowania.

Galeria Katarzyny Napiórkowskiej w Brukseli pokaże na indywidualnych wystawach między innymi prace Eugeniusza Markowskiego, którego język artystyczny wyprzedzał stylistykę Basquiata, Leszka Rózgę, który współtworzył sukces polskiej szkoły grafiki, Tadeusza Dominika – znakomitego reprezentanta drugiego pokolenia polskich kolorystów. A także Edwarda Dwurnika, który jest autorem dużego płótna z widokiem Brukseli, z mniej lub bardziej zaznaczona obecnością Polaków.

Sztuka polska w Brukseli

Galerie Katarzyna Napiórkowska – Mont des Arts

Bruksela, Mont des Arts 8

od 15 czerwca do 14 lipca 2012

Sen o Europie – rysunki i grafiki prof. Leszka Rózgi

Udostępnij

Artykuł powstał we współpracy z Galerią Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej
www.napiorkowska.pl

Zapraszamy Państwa także na strony poświęcone sztuce:
www.napiorkowska.blogspot.com – wystawy, artyści, wydarzenia

Blog Justyny Napiórkowskiej- zwycięski blog w dziedzinie kultury w konkursie Blog Roku 2010 :
www.osztuce.blogspot.com

Wszystkie prawa zastrzeżone

doCUMENTA 13. w Kassel

Od 9. czerwca trwa Documenta 13. w Kassel, najważniejsza obok Biennale w Wenecji przeglądowa wystawa sztuki współczesnej w Europie. Odbywa się od 1955 r., co pięć lat. Wprowadzenie sztuki współczesnej do tego przemysłowego miasta było wtedy projektem unowocześnienia Niemiec i odczarowania przeszłości poprzez sztukę. Od tej pory Documenta wiele razy się zmieniały, prowokowały, rozczarowywały, ale zawsze stanowią atrakcję. Ta wystawa, której budżet wynosi 30 mln euro, gwarantuje studniową rozrywkę, przejmując całe miasto, nie tylko z jego muzeami i galeriami, ale także jego ulice, ogrody, sklepy, place, podwórka i dworzec.

Czytaj dalej „doCUMENTA 13. w Kassel”

Retrospektywa Roya Lichtensteina w Chicago

Sztukę amerykańską lat 60 i 70 XX wieku zdominował Pop Art – prąd artystyczny wywodzący się z ekspresjonizmu abstrakcyjnego, dążący do zobrazowania realiów życia mieszkańców wielkich miast oraz ich fascynacji kulturą masową. Duży wpływ na stylistykę Pop Artu miała silnie w tym czasie rozwinięta reklama telewizyjna, prasowa oraz wszechobecność billboardów. Miało to wyraz w zamiłowaniu artystów do umieszczania w swych kompozycjach przedmiotów codziennego użytku, stosowania dużych, wyrazistych formatów oraz posługiwania się jaskrawą, intensywną kolorystyką. Ponadto dużym powodzeniem u wielu artystów cieszyło się częste operowanie symbolami cechującymi społeczeństwo wielkomiejskie, takimi jak wizerunki gwiazd kina, postaci z kreskówek i komiksów czy też logo popularnych marek oraz produktów.

Czytaj dalej „Retrospektywa Roya Lichtensteina w Chicago”

Gustav Klimt w 150 rocznicę urodzin


Rok 2012 w Austrii jest rokiem jubileuszowym Gustava Klimta. W kulturalnej stolicy Europy na cześć Klimta zorganizowano mnóstwo wystaw i wydarzeń poświęconych jego twórczości. Od 16 maja w Muzeum Wiednia można zobaczyć największą i najbardziej zróżnicowaną kolekcję dzieł przywódcy wiedeńskiego symbolizmu. Zbiór dzieł obejmuje wszystkie okresy jego twórczości: od wczesnych prac, jeszcze jako studenta, do roku przed jego śmiercią w 1918 roku. Na wystawie znajdują się dzieła i pamiątki związane z Klimtem, pochodzące z bogatych zbiorów muzeum – obrazy, między innymi portret Emilii Flöge, plakaty, druki, kitel roboczy artysty, maska pośmiertna, jak również rysunek Egona Schiele, przedstawiający martwego Gustava Klimta. Centrum wystawy stanowi jednak obejmująca 400 kart największa kolekcja rysunków Klimta, po raz pierwszy prezentowana w całości.

Czytaj dalej „Gustav Klimt w 150 rocznicę urodzin”

Polska sztuka w Brukseli

Mont des Arts, a po flamandzku Kunstberg – oznacza „wzgórze sztuki”. Zgodnie z projektem belgijskiego króla Leopolda II, ta część Brukseli stała się artystycznym centrum miasta. Obecnie ta prestiżowa brukselska lokalizacja będzie poświęcona także sztuce polskiej.

W samym sercu Brukseli, w sąsiedztwie Królewskich Muzeów Sztuki, legendarnego centrum sztuki Bozar, Królewskiej Biblioteki i Muzeum Magritte`a działać będzie polska Galeria Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej. Czytaj dalej „Polska sztuka w Brukseli”

Cindy Sherman w MoMA

Urodzona w 1954 roku, amerykańska artystka Cindy Sherman jest uznawana za jedną z najważniejszych i najbardziej wpływowych postaci w sztuce współczesnej. Już od ponad 30 lat za pośrednictwem swych fotografii ukazuje refleksję nad sytuacją współczesnego człowieka przytłoczonego nowymi formami przekazu – wszechobecną reklamą, telewizją, filmami, kolorową prasą, czy też internetem. Jest autorką licznych cyklów fotografii, przy których powstawaniu przejmuje obowiązki fotografa, modelki, producenta, stylistki, charakteryzatorki i garderobianej. Czytaj dalej „Cindy Sherman w MoMA”

Raje i pejzaże z kolekcji Carmen Thyssen w Maladze

Wystawa w Muzeum Carmen Thyssen przedstawia ciekawy przegląd malarstwa pejzażowego, od XVII do XX wieku pod kątem przedstawień natury symbolizujących mityczny raj.

Motyw raju pojawia się w kilku starożytnych kulturach, zarówno w tradycji semickiej, jak i grecko-łacińskiej. Księga Rodzaju opisuje raj jako miejsce wyjątkowo piękne, gdzie człowiek żył w harmonii z naturą aż do upadku i jego konsekwencji wydalenia z ogrodu Eden. Malarstwo pejzażowe odzwierciedla mit o wyidealizowanej rzeczywistości. Jednym z przykładów jest obraz Jana Brueghela Starszego Adam i Ewa w ogrodzie Eden, gdzie człowiek żyje w harmonii ze wszystkimi innymi istotami Kreacji. Czytaj dalej „Raje i pejzaże z kolekcji Carmen Thyssen w Maladze”

Enfant terrible sztuki współczesnej w Tate

Nieskończenie ambitny, agresywny i kontrowersyjny Damien Hirst to już prawie instytucja. Nazywany przekornie Elvisem sztuki brytyjskiej, bohaterem klasy pracującej, szarlatanem, a bywa, że i oszustem. Przez jednych uwielbiany, przez innych znienawidzony. Krytykowany za nowatorskie pomysły na autopromocję, za masową produkcję swoich dzieł i korzystanie z pomocy podwykonawców przy realizacji swoich projektów. Potępiany jednakowo za pełne okrucieństwa tematy swoich prac, jak i za skandaliczne zachowanie w życiu prywatnym. Mam wrażenie, że największe kontrowersje budzi jednak, jak to zwykle bywa, sukces, którego Hirst stał się autorem i właścicielem.

Od czasu debiutu Damiena Hirsta w halach londyńskich doków podczas legendarnej „Freeze” mijają dzisiaj 24 lata. Czy to już czas na podsumowanie dorobku artystycznego? Hirst w ostatnim wywiadzie dla Guardiana wspomina o tym, jak w trakcie przygotowań do retrospektywy, natknął się wśród materiałów filmowych na własną wypowiedź, z 1996 roku. Siedzący w wielkiej popielniczce( „Creamtorium”1996) w przestrzeniach Gagosian Gallery – Hirst zapytany przez Davida Bowie „Co powiedziałbyś na dużą wystawę w Tate?” odpowiedział: „Nie ma mowy. Muzea są dla martwych artystów. Nigdy nie pokazałbym swoich prac w Tate, nigdy mnie do tego nie przekonacie.” Czytaj dalej „Enfant terrible sztuki współczesnej w Tate”